Zelfreflectie in de rust van God
Er zijn momenten in ons leven dat we behoefte hebben aan rust. Rust om tot onszelf te komen, om te luisteren naar ons hart, om te bidden tot God. Rust om ons voor te bereiden op wat komen gaat, om ons te sterken in ons geloof, om ons te richten op onze roeping.
Als we kijken naar het leven van Jezus, zien we dat Hij ons een voorbeeld geeft van hoe we de rust kunnen zoeken en gebruiken.
Jezus trok zich regelmatig terug op eenzame plaatsen om te bidden, om te communiceren met zijn Vader, om zijn wil te doen.
Jezus zocht de rust op in verschillende situaties: voor Hij zijn openbare bediening begon, voor Hij zijn discipelen koos, voor Hij een wonder deed, voor Hij een belangrijke beslissing nam, voor Hij zijn lijden en dood tegemoet ging.
Wat kunnen we leren van Jezus’ rust?
Ten eerste, dat de rust een plaats is van intimiteit met God. Jezus wist dat Hij zijn Vader nodig had, dat Hij zijn liefde en goedkeuring zocht, dat Hij zijn stem wilde horen. In de rust kon Hij zijn relatie met God verdiepen en versterken. Hij kon zijn identiteit als Zoon van God bevestigen en bevestigd krijgen. Hij kon zijn afhankelijkheid van God uiten en ervaren.
Ten tweede, dat de rust een plaats is van kracht en wijsheid. Jezus wist dat Hij zijn Vader kon vertrouwen, dat Hij zijn leiding en zegen zocht, dat Hij zijn plan wilde volgen. In de rust kon Hij zijn zending en roeping verduidelijken en verifiëren. Hij kon zijn autoriteit als Messias uitoefenen en ontvangen. Hij kon zijn overgave aan God tonen en bekrachtigen.
Ten derde, dat de rust een plaats is van genade en vrede. Jezus wist dat Hij zijn Vader liefhad, dat Hij zijn troost en bemoediging zocht, dat Hij zijn vreugde wilde delen. In de rust kon Hij zijn dankbaarheid en lof uitspreken en horen. Hij kon zijn compassie als Heiland tonen en schenken. Hij kon zijn vrede als Heer geven en ervaren.
Hoe kunnen wij de rust zoeken en gebruiken in ons leven?
Door het voorbeeld van Jezus te volgen. Door tijd en ruimte te maken voor gebed, rust en zelfreflectie. Door ons hart en onze gedachten te openen voor God. Door te luisteren naar zijn Woord en zijn Geest. Door te antwoorden met geloof en gehoorzaamheid. Door te getuigen met liefde en dienstbaarheid.
En om het praktisch te maken: ga elke week op een vast tijdstip minimaal een uur wandelen, neem pen en papier mee, ‘bid-luister-denk-voel’, en schrijf alles op wat in je opkomt. Als je thuis komt kijk je of je een verhaal ontdekt in je aantekeningen en werk dat uit.
Wat borrelt in je binnenste omhoog? Wat vraagt God van je? Ga dáár mee aan de slag.
Arnoud