‘Ze praat met me alsof taal geen rol speelt.’

Overdenking door Laura, een van de oudsten van Eglesia 

God is in Nederland dezelfde als in Nepal, of waar dan ook ter wereld! 

Ik heb Hem ontmoet in de vurige aanbiddingsdienst in de Namrata kerk in Kathmandu. En in de gesprekken in het kleine kerkje in de bergen in Patichaur. In de grote Nayagaun Church, waar zorg gedragen wordt voor de ouderen en de kwetsbaren. En in de ontmoeting tussen de vrouwen van Sewa Church in Chapagaun, Kathmandu.

In het gesprek tussen de moslim, de hindoe en de christen. In de ogen van de bedelaar op de stoep. In de glimlach die ik ontvang wanneer ik de spastische jongen wat toestop.

De door lepra verminkte zuster die me recht in de ogen aankijkt met een glans waar je diep van binnen warm wordt. Ze praat tegen me alsof taal geen rol speelt. En dat doet het ook niet, het is God die we ervaren, die ons verbindt, die we herkennen in elkaar.

Terug in Nederland ontmoet ik Hem tijdens de Bijbelstudie in Eglesia, als ik in ons groepje iemand vol vuur en wijsheid hardop hoor nadenken.

En ik hoop en verwacht Hem op nog vele plaatsen tegen te komen, en ook zelf Zijn licht te verspreiden.  

God heeft lief. 

Hij overstijgt de grenzen van de mens. God is niet gebonden aan plaats of tijd. Hij is de Almachtige. 

IK BEN