Waarom ben ik lid van Eglesia?

Een vraag die ik mijzelf van tijd tot tijd stel. Ben ik hier voor mijzelf, voor de gemeente, voor God, of van alles wat? In de Bijbel zien we dat God vaak ‘het volk’ of ‘de gemeente aanspreekt. Hij lijkt te benadrukken hoe belangrijk het is dat Zijn volk samenkomt, niet in afzondering maar in eenheid.

De eerste gelovigen “bleven bij elkaar en hadden alles gemeen” (Handelingen 2:44). Hun eenheid was niet oppervlakkig, het ging diep en weerspiegelde de diepgaande verandering die Christus in hun hart had bewerkstelligd. Zij vierden dagelijks de bevrijding die Jezus hen had gebracht.

Samen brood breken was niet alleen een ritueel, het was een herinnering aan hun gedeelde identiteit in Christus. Het symboliseerde het nieuwe leven dat ze in Hem hadden gevonden. Daarmee eerden ze Degene die hen had bevrijd. Ze waren niet alleen naar binnen gericht. Ze gaven hun bezittingen aan mensen in nood. Hun geloof kwam tot uiting in zichtbare daden van liefde en mededogen. In hun vrijgevigheid weerspiegelden zij het karakter van hun Verlosser. Hun aanbidding bleef niet beperkt tot de kerkmuren.

Ze waren een missionaire gemeente, bekend in de wereld om hen heen. Hun daden, hun liefde en hun eenheid waren een getuigenis van de veranderende kracht van Christus. De wereld merkte hen op omdat ze anders waren, niet op een vreemde of exclusieve manier, maar op een manier die anderen aantrok en hen uitnodigde om de genade en waarheid te ontmoeten die alleen in Jezus is.

Leven wij in eenheid en breken wij het brood niet alleen met onze handen, maar ook met ons leven? Tonen wij de liefde en het mededogen van Christus aan mensen in nood, zowel binnen als buiten onze gemeente? Staan wij bekend om ons geloof, onze hoop en onze liefde?

 Mijn verlangen is om samen met jullie zo’n gemeente te zijn.

 Arnoud