Waar zet jij je tent op?
Na een warm en inspirerend weekend liep afgelopen maandag het evenemententerrein van Biddinghuizen weer leeg. Tenten werden leeggehaald en ingepakt, caravans en campers rijklaar gemaakt.
Ik hoorde dat onze groep Eglesiasten mooi dicht bij ‘het vuur’ stond. Met aandacht voor en verlangen naar wat er stond te gebeuren!
Al lang geleden werden ook tenten opgezet. Als je je bijbel pakt en openslaat op Genesis 13 kun je lezen over Abram en Lot. En Lot sloeg zijn tenten op tot bij Sodom.
Daar begon hij. Dicht bij Sodom, de blik gericht op die stad waarvan de Bijbel zegt dat de mannen daar ‘slecht en grote zondaars tegenover de Heere’ waren. (:13)
Wat je aandacht geeft groeit, is een bekend gezegde in deze tijd. Maar ook toen werkte dat al zo. Niet veel later lezen we dat Lot in Sodom woont. Grenzen zijn vervaagd, overschreden, een proces van gewenning dat zijn voortgang vindt.
En de volgende stap was dat Lot in de poort van Sodom zat. Hij werd deel van de bevolking daar, was ‘ingeburgerd’, zouden we nu zeggen.
We weten hoe dit afloopt, maar als jij dat nou niet weet raad ik je aan het te lezen.
Het punt dat ik hier wil maken is dát wat je bekijkt, dát waar je naar luistert, de mensen met wie je omgaat je beïnvloeden. Soms heel subtiel. Maar het vormt je waarden, het vormt je karakter.
Dus wees voorzichtig en kieskeurig met waar jij je tent opzet.
Nog even terug naar afgelopen weekend, de tenten die opgezet werden dicht bij elkaar en dicht bij ‘het vuur’, de plek waar Jezus verhoogd werd. En de bezoekers die zó enthousiast terugkwamen! Misschien kun je wel zeggen: her-vormd!
Vol van wat zij ervaren hebben van God in hun hart. De liederen die zij zongen, de gebeden die uitgesproken werden, want daarvoor kwamen al die mensen toch naar Opwekking?
En wanneer wij onze geestelijke tent dicht bij Jezus opzetten, wanneer Jezus die eerste plaats behoudt in onze levens, zal het vuur in ons branden, steeds verder verspreiden en Zijn doel bereiken.
De verhalen die ik hoorde over het Pinksterweekend, van mijn zoon en van anderen, waren enthousiasmerend, en ja, ik was er graag bij geweest. Misschien volgend jaar…
Laura de Jong
