Stilte
Wanneer kennen we in ons drukke bestaan nog stilte?
Ruimen we er tijd voor in? Of zijn we druk, druk, druk.

Stilte… Tijd voor niets… Of juist tijd voor alles?
Stilte kan je veel geven.
Zelf heb ik het de afgelopen weken gemerkt. Ik heb de afgelopen weken iedere morgen de stilte opgezocht. Dat deed ik door lange wandelingen over de Veluwe.
Door deze stilte lukte het me om van binnen ook weer rust te ervaren. Maar ook om in afhankelijkheid te leven.
Deze stilte geeft me rust. Rust omdat ik weet en gemerkt heb dat alles in Zijn hand is.

Psalm 131 schrijft er zo mooi over. David voelde zich zo rustig als een kind dat bij zijn moeder op schoot zit.
Bij dit vers stel ik me een kind voor dat bang is, of pijn heeft. Die kruipt bij moeder op schoot en in een mum van tijd is zijn ademhaling rustig, gaat de duim in de mond en valt hij in slaap…
Zo mogen wij ook, in rust, bij onze Vader op schoot kruipen. Of je nu zorgen hebt, bang bent, teleurgesteld bent, gezakt bent voor je examen, je baan kwijt bent, …
Kruip bij de Vader op schoot. Zoek de rust en weet dat Hij àlles in Zijn hand heeft.

Sssttttt!

Een bedevaartslied van David.

1. Here, ik stel mijzelf niet boven anderen en kijk niet trots om mij heen. Ik bemoei mij niet met zaken die te hoog gegrepen zijn of die ik niet kan begrijpen.
2. Innerlijk ben ik tot rust gekomen en ik houd van de stilte. Zo rustig als een kind zit op zijn moeders schoot, zo rustig voel ik mij van binnen.
3. Laat het volk Israël al zijn vertrouwen op de Here stellen, nu en voor altijd.
‭‭Psalmen‬ ‭131:1-3‬ ‭HTB