Galaten 3
[1] O, wat zijn jullie dom! Wat is er toch met jullie gebeurd, daar in Galatië? Ik heb jullie precies uitgelegd waarom Jezus Christus aan het kruis gestorven is. Waarom luisteren jullie dan nu naar anderen?
[2] God heeft jullie de heilige Geest gegeven. Ik wil jullie daar één ding over vragen: Deed God dat omdat jullie je aan de Joodse wet gingen houden? Of omdat jullie in Christus gingen geloven?
[3] Wees toch niet zo dom! Eerst vertrouwden jullie op de heilige Geest. Maar nu houden jullie je alweer bezig met aardse zaken. [4] Terwijl jullie zulke bijzondere dingen meegemaakt hebben! Was dat dan allemaal voor niets?
[5] God geeft jullie de heilige Geest en hij doet wonderen bij jullie. Maar dat doet hij omdat jullie in Christus geloven, niet omdat jullie je aan de (Joodse) wet houden.
Bij Paulus gaat radicaliteit en passie hand in hand. Net zo radicaal als de manier waarop hij tot bekering kwam. In de eerste Korinthe brief was Paulus bij tijd en wijle cynisch, in de Galaten brief lijkt hij wel boos. Maar waarom?
Je kent vast wel het gevoel wanneer iemand je favoriete liedje verandert of je meest favoriete gerecht verpest door er iets aan toe te voegen. Voor Paulus was dat vergelijkbaar maar dan met het allerbelangrijkste in zijn leven: het evangelie van Jezus Christus.
Paulus was boos omdat sommigen probeerden het evangelie van “Christus-plus-nog-wat’ te brengen. Natuurlijk moesten ze op Christus en diens dood vertrouwen, maar daarna, als ze echt aanvaardbaar wilden zijn voor God moesten ze zich aan spijswetten gaan houden en laten besnijden. Paulus bestempelt dit als een groot misverstand dat de eenheid in de gemeenschap verbreekt.
Het ‘Christus-plus-nog-wat’ evangelie herkennen we ook in deze tijd. Thema’s die niet tot de kern van het Evangelie behoren worden fundamenteel gemaakt.
Deze thema’s hoeven op zich niet verkeerd te zijn maar wel als we ze toevoegen aan het evangelie van onze behoudenis.
Paulus bestreed dat ‘andere evangelie van Christus-plus-nog-wat’ krachtig, zonder een blad voor de mond te nemen.
Hij schreef met passie omdat hij wilde dat mensen begrepen dat het evangelie niet slechts een set van regels is, maar een manier van leven. Het draait om de vrijheid die Christus ons heeft gegeven, niet om het stellen van meer wetten.
Paulus wilde dat de Galaten, en nu ook wij, begrepen dat geestelijke problemen niet alleen ontstaan door te weinig gehoorzaamheid, maar ook door te veel vertrouwen op onze eigen gehoorzaamheid. ‘Als we maar gehoorzamen dan zijn we gered!’
Wat we echt nodig hebben is het evangelie van Gods onverdiende genade, door het leven, de dood en de opstanding van Christus. Onze problemen zullen niet verdwijnen door harder ons best te doen, maar door te leven vanuit de genade die voortkomt uit het evangelie.
Vandaag de dag staan we nog steeds voor dezelfde keuze als de Galaten: kiezen voor het evangelie van “Christus alleen” of het valse evangelie van “Christus-en-nog-wat.” Het kan er nu misschien anders uitzien, maar iedereen kent zijn eigen ’topics’ die hij/zij belangrijk vindt in de gemeente en waaraan de gemeente wordt getoetst. Soms wordt dat tot wet gemaakt omdat het ons aantrekt, omdat het ons houvast geeft. Toch is het een verdraaiing van het ware evangelie als je dat tot je fundament maakt.
Paulus leert ons dat we vrij zijn en geleid worden door de Heilige Geest. Hij wil dat het ware evangelie centraal staat in de gemeente en geeft richtlijnen in zijn brieven om als gemeenschap dàt evangelie in de wereld uit te dragen.
Laten wij zo gemeente zijn met elkaar.
Arnoud