Onze Vader
In het kader van “onderweg zijn met Jezus” ben ik laatst twee dagen in het klooster Sion geweest. Even terug naar rust, tijd voor God en voor mezelf, voor de stilte, de getijden gebeden en…
Tijdens een van de momenten van lezen en studeren kwam ik uit op een stuk over het Onze Vader en het feit dat dit gebed al door zo velen vóór ons, op zo veel verschillende plaatsen en in zo veel talen gebeden is.
De nadruk werd gelegd op de verschillende verzen en welk vers in welke tijd hoop en kracht geeft of heeft gegeven. In tijden van hongersnood is het bidden om dagelijks brood, naast de geestelijke bedoeling, een ander gebed dan in tijden van overvloedig eten. In tijden van bezetting en oorlog is het gebed verlos ons van de boze, naast het geestelijke aspect, ook anders dan tijdens het leven in fysieke vrijheid.
Het besef dat ouders, grootouders, gemeenteleden, vrienden ditzelfde gebed bidden en gebeden hebben, geeft verbinding en gevoel van saamhorigheid. Maar ook kracht in het geloof en leven.
En dan te weten dat het Jezus is die ons via Zijn leerlingen dit gebed heeft aangereikt en voorgebeden. Dat Hij het is geweest die het ons nu mogelijk maakt om Onze Vader te zeggen.
Misschien herken je het zelf ook wel als je terug kijkt in het leven, dat bepaalde verzen uit dit gebed je geholpen hebben? Of dat het gebed met deze vaste woorden je geholpen heeft op momenten dat eigen woorden lastig waren? Of dat je niet in staat was dit gebed uit te spreken of te bidden, juist door de omstandigheden?
Goed om daar eens over na te denken en bij jezelf na te gaan wat dit gebed op dit moment voor jou betekent.
Onze Vader, Die in de hemelen zijt.
Uw Naam worde geheiligd.
Uw Koninkrijk kome.
Uw wil geschiede, zoals in de hemel zo ook op de aarde.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij onze schuldenaren vergeven.
En leid ons niet in verzoeking,
maar verlos ons van de boze.
Want van U is het Koninkrijk
en de kracht
en de heerlijkheid,
tot in eeuwigheid. Amen.
Jeanine