Ik geloof in een Persoon

De laatste tijd kom ik op een of ander manier regelmatig in gesprek met mensen over ‘het’ christelijk geloof.
Wat is dat, wat geloof je dan? Wat is christelijke identiteit? Ik weet dan nooit wat ik moet antwoorden. Geloven, wat is dat?

In het woordenboek staat: vertrouwen, iets voor waar houden, een mening hebben, een godsdienst aanhangen. Negatief geformuleerd betekent ‘eraan moeten geloven’: iets onaangenaams ondergaan, vernielen. Of het wel ‘geloven’, niet dus.

Ik geloof niet in ‘het’ christelijk geloof. Dat is voor mij te abstract. Te statisch. Een verhaal naast vele andere verhalen. Iets waar veel over gediscussieerd wordt en nog erger: om dit geloof zijn heel veel mensen beschadigd en zelfs vermoord. Letterlijk en figuurlijk.

Ik geloof in een Persoon. Toen ik nog een kind was heeft Hij zich aan mij laten zien en mij bij de hand genomen. Hij heeft mij nooit meer losgelaten. Ik mocht Hem leren kennen door Zijn Geest die altijd in mij is en door Zijn Woord. Hij is mijn Vader en ook een wijze Vriend die mij zachtmoedig op de goede weg houdt. Geen historisch figuur uit een verhaal maar altijd
levend en heel subtiel aanwezig.

Ik vertrouw op Hem, op Zijn belofte, dat Hij mij veilig op mijn bestemming brengt. En zelfs als ik even niet geloof, als ik even niet vertrouw, dan nog wandelt Hij naast mij. Ik geloof in een Persoon die volkomen betrouwbaar is, zo betrouwbaar dat Hij Zijn leven voor mij, èn voor jou, gegeven heeft.

Hij staat centraal in mijn leven, Hem wil ik aanbidden, Hèm wil ik geloven.

Arnoud de Jong