Erkennen

Vanochtend vond ik het geboortekaartje van onze kleinzoon op de mat. Ik werd geraakt door de tekst die ze erboven hadden gezet “God heeft ons gemaakt, Hem behoren wij toe”(Psalm 100:3). Vooral de tweede zin. Ik realiseerde me dat het één verbonden is met het ander: Als God ons heeft gemaakt, dan behoren wij Hem toe.

Het bracht me terug bij een ervaring van jaren geleden, toen ik in het restaurant van de Hema zat te wachten. Terwijl ik een verscheidenheid aan mensen observeerde was het alsof God mijn ogen opende door de gedachte die ineens opkwam: Al deze mensen komen bij Mij vandaan, of ze het nu geloven of niet, en ze zullen allemaal terugkeren naar Mij.

Ik denk aan de mensen die niet geloven in een Schepper. Maar die wel geloven dat een boek door iemand geschreven moet zijn of veronderstellen dat een kunstwerk het werk van een kunstenaar is. En dat het in die zin aan de ‘maker’ behoort. Zodat hij of zij er de eer of erkenning voor ontvangt.

En dan kijk ik naar onze kleinzoon, verwonderd over dit nieuwe minimensje, en vraag me af hoe je kunt ontkennen dat er een Schepper is.

Het woord plagiaat komt in me op, het overnemen van iemands werk zonder bronvermelding of toestemming en zonder de juiste persoon de eer te geven. Is dat wat er gebeurt? Of is het gebrek aan bereidheid om Iemand boven ons te erkennen?

We kunnen straks niet zeggen dat we het niet geweten hebben.

Arianne