Blenden

Afgelopen weekend reed ik met twee kleinkinderen de zonsondergang tegemoet. Het uitzicht was ongelooflijk mooi. Indrukwekkende wolkenpartijen met glinsterende randen, gouden zonlicht en de lucht een combinatie van zacht in elkaar overlopende kleuren. En als kers op de taart verscheen de regenboog toen het zacht begon te spetteren.

Ik dacht terug aan woonprogramma’s die ik eerder keek en waarin nogal eens het woord ‘blenden’ werd gebruikt. Het mengen of combineren van verschillende kleuren zonder zichtbare overgangen. Dat gebeurde die avond in de lucht.

Het woord bracht ook een ander besef in mijn gedachten. Wij zijn, als kinderen van God, nogal eens geneigd om de grenzen tussen Zijn Koninkrijk en de wereld op te zoeken. Enerzijds om zoveel mogelijk mee te kunnen doen met de wereld. Anderzijds om niet op te vallen. We zoeken als het ware steeds hoe ver we kunnen gaan. Proberen voortdurend te ‘nuanceren’. Maar lopen daarbij het risico in de ‘blender’ van de wereld terecht te komen, waardoor we onze eigen kleur verliezen en niet meer te onderscheiden zijn. We raken steeds meer vermengd met en gewend aan wat de wereld ons biedt en ons verlangen naar God en Zijn Koninkrijk raakt zo versnipperd dat we het nauwelijks meer voelen. ‘Uit het oog, uit het hart’ om zo te zeggen.

Laten we elkaar alsjeblieft wakker schudden. Want…

If God is not

Lord of all,

in your life,

He is not

Lord at all!

Wist je trouwens dat ‘blenden’ in het Duits ‘verblinden’ betekent?

Arianne