Onder druk

Hoewel ik dol ben op bomen, heb ik bij de exemplaren naast ons huis altijd wat gemengde gevoelens, omdat mijn auto daar staat. Zeker in deze tijd, als er een zee van rode besjes is die ik geplet terugvind onder mijn schoenen, in de auto en in huis. Maar het ergste is de vogelpoep waarmee de auto bijna dagelijks wordt bedekt. Omdat ik geleerd heb dat je dat niet te lang op de auto moet laten zitten, hoop ik op een flinke regenbui of neem ik, zoals deze week, een emmer warm water en een spons mee naar buiten om alles eraf te boenen. Hoe vaker ik de spons uitspoelde, hoe viezer het water dat er uitkwam als ik hem uitkneep.

Terwijl ik ijverig aan het boenen was, herinnerde ik me ineens een preek van jaren geleden waarin het voorbeeld van een spons werd gebruikt. Het ging over opzuigen en uitknijpen, dat wist ik nog. Ik vroeg me af, als ik die spons was, wat er dan uit mij zou komen als ik uitgeknepen word. Schoon water of vuil water? Geloof, hoop en liefde of stress, angst en twijfel? Ik besefte dat als mijn leven onder druk staat er dan uitkomt wat ik opgezogen heb. Met andere woorden, waar ik mezelf mee gevuld heb.

Best een confronterende gedachte: Wat je er in stopt zal er, onder druk, altijd uit vloeien…

Arianne