Verveling in je geloof: een stille uitnodiging  

Misschien ken je het wel. Vroeger voelde je geloof groots en meeslepend – vol wonderen, spektakel en diepe overtuiging.
Maar nu? Nu voelt het alsof er niet zoveel gebeurt. Geen grote inzichten, geen hemelse openbaringen. Misschien merk je dat je geloof eerder als iets gewoons aanvoelt, iets dat er wel is, maar weinig losmaakt.  

En dan bekruipt je misschien dat andere gevoel: verveling. Je vraagt je af waarom het geloof niet meer die sprankeling heeft, waarom het niet vanzelf blijft boeien.  
Maar wat als dit moment geen leegte is, maar een uitnodiging?  

Blijf kijken naar Jezus  

Geloof draait niet om de spectaculaire momenten, maar om een persoon. Jezus zelf is de bron van leven, van waarheid, van betekenis. Soms zoeken we het in ervaringen, in sterke emoties, in bijzondere gebeurtenissen – maar als we alleen daarnaar kijken, kunnen we Hem juist uit het oog verliezen.  

Wat als dit seizoen van stilte een kans is om opnieuw te zien wie Hij is? Om Hem niet alleen te volgen in de hoogtepunten, maar ook in de gewone dagen?  

Verveling als een kans om dieper te gaan  

Misschien nodigt Jezus je uit om Hem op een nieuwe manier te ontdekken. Niet door grootse gebaren, maar door de kleine, trouwe stappen van geloof. 
Denk aan:  
– Geloof in actie: Zet je in voor anderen, dien zoals Hij diende.  
– De kracht van de stilte: Zoek Hem niet alleen in drukte en spektakel, maar ook in rust en eenvoud.  
– Nieuwe perspectieven: Lees over Zijn leven, verdiep je in Zijn woorden, en blijf in gesprek met Hem.  

Het gewone is niet minder heilig  
Dus als je je wat verveelt in je geloof – als het vuurwerk even uitblijft – laat dat dan geen reden zijn om te twijfelen. Misschien is dit juist een kans om dieper geworteld te raken in wie Jezus is.  

Want Hij verandert niet, ook niet in de stille momenten.  

– Laura de Jong