Ongebruikt

Terwijl ik met mijn zilveren kettinkje speel, denk ik ineens aan het gouden kettinkje wat ik ooit van mijn vader kreeg met een hanger van Venetiaans glaswerk. Ik heb het misschien een paar keer gedragen, maar inmiddels al jaren niet meer. Omdat ik de voorkeur geef aan zilver.

Ineens dringt zich het besef aan mij op dat ik dit met meer dingen doe. Sommige cadeaus, zoals dat kettinkje van mijn vader, dat hij met zoveel zorg heeft uitgezocht. Interessante boeken die ik kreeg of zelf kocht. Maar ook inzichten of adviezen die ik van God of anderen ontving en die iets bij me losmaakten, maar waar ik uiteindelijk niets mee deed.

Mijn leven is te vol geworden, met spullen, media, meningen, informatie, waardoor ik regelmatig niet meer zie of doe wat echt belangrijk is. En mijn hart soms zo leeg kan voelen.

Terwijl ik mijn leven probeer te vereenvoudigen kom ik tot de ontdekking dat ‘ongebruikt’ niet hetzelfde is als ‘overbodig’. Soms moet ik terug naar dingen die ik heb laten liggen en ze opnieuw in gebruik nemen of er eindelijk iets mee gaan doen.

Maar ook keuzes maken.

Wat ga ik doen met het kettinkje van mijn vader? En nog belangrijker: Wat doe ik met de geschenken die God mij geeft? Zijn liefde, Zijn Woord, de mogelijkheid om met de Schepper van het heelal(!) te praten, Zijn uitnodiging om te komen als ik vermoeid en belast ben, Zijn Geest als Helper, …?

Of geef ik liever de voorkeur aan iets anders?

Arianne