Auteur: Ingeborg Sollie

Sinds begin dit jaar is Eglesia gevestigd in het kerkje aan de Sprengenweg 15. Een fijne plek waar we ons al helemaal thuis voelen. We vinden het leuk om deze plek te delen met vrienden, buren en belangstellenden. Daarom zetten we in de week vóór Pasen onze deuren extra open. Welkom!

Het is een manier om heel lichamelijk ruimte voor God te maken in je leven
– elke keer dat je de koektrommel dicht laat, een glas wijn laat staan of je telefoon laat liggen.

Mijn gedachten gingen naar het populaire programma ‘Wie is de Mol?’. De jacht op de mol, die het spel in het geheim saboteert, is op dit moment weer in volle gang. De deelnemers (en kijkers) proberen de identiteit van de mol te achterhalen.

Een algemene betekenis van hoop: wensende verwachting, dat iets goeds, dat nog onzeker is en in de toekomst ligt, werkelijkheid zal worden.

Een andere omschrijving van hoop, kijken met de bril van wat God gedaan heeft naar wat nog komen gaat.

Sinds ik alleen woon in ons huis ben ik meer alert. Als ik ’s avonds laat de tuin in kom check ik altijd even de hoeken die buiten het licht van de lamp vallen. Ik controleer, voordat ik ga slapen, de deuren en ramen, zodat ik zeker weet dat er niet iemand zomaar binnen kan komen.

Een lied dat ik de afgelopen week op meerdere momenten hoorde. En wat me raakte. Een juichende hemel. Een getuigende kerk. Maar bovenal de trouw van God!!

De vakantietijd breekt aan, onze vakantie gaat zijn laatste week al in. We zien de campings meer en meer vollopen, en ik denk even terug aan een uitje met de kinderen een aantal jaren geleden.

‘Als je met Jezus leeft dan moet je er om denken dat je elke dag effe bij Hem gaat tanken…’

‘Bedenk wel, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren,’ spreekt de priester.

‘Heer’, bid ik, ‘wat is de belemmering?’ ‘Rookgordijn’, klinkt in mijn gedachten. Ik zoek de betekenis op.